Moralitet melodramatyczny. Pola jest młodą, rozrywkową dziewczyną, która ma nieszczęście związać się z łajdakiem. Za jego namową ucieka z domu i zamieszkuje w podejrzanym hotelu. Przekonując się, jak niegodnym zaufania jest jej kochanek, zabiera mu wszystkie pieniądze i wyjeżdża do dużego miasta robić karierę. Zostaje modelką w magazynie ubrań (!) i wpada w oko żonatemu szefowi. Tymczasem zdradzony kochanek planuje straszliwą zemstę...

To jeden z pierwszych filmów Poli, zanim zauroczyła Niemcy i III Rzeszę, a później Amerykę. Historia jest dość banalna, ale ma swoisty urok prymitywu. Wszyscy aktorzy są ekspresyjni, ale najbardziej Pola, która ma fantastyczne ciało i zmysłowe ruchy. Największe wrażenie robi jej kusicielski taniec na deskach sceny. Oto seksbomba, z której powinniśmy być dumni!

Jako moralitet BESTIA jest bardzo konserwatywna. Z filmu wynika, że kobieta powinna siedzieć w domu i powściągnąć temperament (jeśli go ma), bo inaczej ściągnie nieszczęście na siebie i na innych. Pola stara się być dobra i uczciwa ze wszystkich sił, ale i tak musi zapłacić za wyjście poza sztywny schemat patriarchatu. Zważywszy na rok produkcji, to nic dziwnego. Kobieca emancypacja dopiero raczkuje, do BŁĘKITNEGO ANIOŁA pod postacią Marleny Dietrich jeszcze daleko...